۱. Dealing Desk  (DD)

۲. No Dealing Desk (NDD)

به بروکر‌‌های Dealing Desk همچنین بازار ساز یا market maker می‌گویند.

بروکرهای NO Dealing Desk را می‌توان به بخش‌های کوچکی تقسیم کرد که در زیر آمده است:

• آن‌‌هایی که مستقیم پرداز (Straight Through Processing) یا STP هستند.
• آن‌هایی که هم مستقیم پرداز هستند و هم شبکه ارتباطات الکترونیک دارند (ECN + STP)

بروکر Dealing Desk چیست؟

شاید این کلمه برای بسیاری از افرادی که با این بازار آشنایی ندارند اصلاً معنایی نداشته باشد. در واقع Dealing Desk به زبان فارسی معنای میز معامله می‌دهد و به اختصار به آن (DD) می‌گویند. این سیستم کارگزاری در انواع بروکر فارکس از طریق اسپرد درآمدزایی می‌کنند و تنها روش درآمدزایی آن‌ها همین است. شاید بپرسید چرا اصلاً اسپردی می‌گیرند؟

بروکر‌هایی که DD هستند، از میان قیمت‌های موجود در فراهم‌آوران قیمت (Liquidity providers) قیمتی مناسب را در پلتفرم معاملاتی (مثلاً متاتریدر ۴) فراهم می‌کنند و در ازای این نمایش قیمت به مشتریان که همان ما هستیم، به نحوی از شما کارمزد می‌گیرند که همان اسپرد است. به این بروکر‌‌ها بازار ساز یا مارکت میکر نیز می‌گویند.

بروکر‌های DD به معنای کلمه، برای مشتریان خود یک بازار می‌سازند، یعنی در حقیقت روی دیگر بازار هستند؛ به معنای ساده اگر شما خرید انجام دهید و در طرف مقابل فروشی نباشد، خود این بروکر‌ها فروشنده شما می‌شوند.

شاید کمی گیج شده باشید، برای همین بیشتر توضیح می‌دهیم:

بازار ساز‌ها، هم خرید و هم فروش را فراهم می‌کنند، معنی آن این است که خلا مشتریان در نبود طرف مقابل را پر می‌کنند.

نکته آبی: فرض کنید بورس ایران هم بازارسازی درست و حسابی داشت، در آن صورت هیچ‌وقت نباید صف خرید یا فروشی به وجود می‌آمد زیرا باید این نبود طرف مقابل به وسیله بازار‌ساز‌ها پر می‌شد.

از آنجایی که بازارساز‌ها قیمتی را کنترل می‌کنند که در آن سفارشاتی نیز توسط خودشان پر شده، ریسک تعیین اسپرد فیکس یا ثابت (Fixed Spread) نیز برای آن‌ها کم است است. (در آینده خواهید فهمید چرا این اقدام به نفع شماست)

همچنین، شما اگر مشتری بروکر‌های Dealing Desk باشید، اصلاً قیمت‌های اصلی و بین بانکی را نمی‌بینید. البته از این موضوع نترسید. به دلیل رقابت شدید بین بروکر‌ها (حتی بروکر‌هایی که به ایرانیان خدمات می‌دهند)، بروکر‌ها مجبورند بهترین قیمت را به شما نمایش دهند، به همین دلیل قیمت اکثر بروکر‌ها بسیار به هم شبیه بوده و همچنین بسیار نزدیک به قیمت‌‌های بین بانکی است.

معامله با یک بروکر Dealing Desk اساساً شبیه به شک زیر است:

بیایید فرض کنیم شما یک سفارش Buy برای EUR/USD و حجم 0.1 لات در بروکر Dealing Desk خود گرفته‌اید.

با انجام این کار، آن‌ها ریسک خود را به حداقل می‌رسانند زیرا بدون آن‌که پوزیشن مخالف شما را بگیرند، درآمدی از اسپرد دریافتی از شما دارند.

هرچند در شرایطی که خبری از سفارش طرف مقابل نیست (چه مشتریان دیگر و چه liquidity provider ( بروکر مجبور است خودش طرف مقابل ترید شما باشد.

توجه کنید که بروکر‌های فارکس مختلف، سیاست‌های مدیریت ریسک متفاوتی دارند، پس حتماً در مورد این قوانین از بروکر خودتان سوال کنید.

بروکر No Dealing Desk  چیست؟

همانطور که از اسم آن پیداست،در دسته‌بندی انواع بروکر فارکس، دقیقاً نقطه مقابل نوع اول است. این نوع بروکر‌ها، مشتریان خود را به سمت یک Dealing Desk یا میز معاملاتی یا هرچه دوست دارید آن را بنامید هدایت نمی‌کنند.

معنی این جمله این است که این بروکر‌های طرف دیگر معاملات مشتریان خود نخواهند بود و فقط نوعی واسط هستند.

NDD ‌ها مانند پل ساز‌ها رفتار می‌کنند: فرض کنید آن‌ها دو سمت یک دره را با پل به هم متصل می‌کنند

NDD ها هم می‌توانند یک مبلغ نسبتاً کم کمیسیون برای هر ترید از شما بگیرند و هم می‌توانند نقطه ورود شما را با کمی اسپرد جابجا کنند.

بروکر‌های NDD می‌توانند دو مدل داشته باشند: STP یا STP+ECN

بروکر STP چیست؟

در بحث انواع بروکر فارکس، برخی از بروکر‌ها ادعا می‌کنند که آن‌ها  بروکر‌های ECN واقعی هستند اما در واقعیت هیچکدام از بروکر‌‌های ECN که با ایرانیان کار می‌کنند، ECN واقعی نیستند.

اگر قرار باشد یک بروکر ECN واقعی باشد، باید STP نیز باشد. بروکر‌هایی که سیستم STP دارند، باید سفارشات مشتریان را مستقیماً به Liquidity provider وصل کنند که به بازار بین‌بانکی دسترسی دارد.

بروکر‌هایی که هم NDD و هم STP هستند معمولاً Liquidity provider های فراوانی دارند که هر کدام قیمت bid و ask خودش را دارد.

بیایید فرض کنیم بروکر NDD STP شما سه liquidity provider مجزا دارد. آن‌ها در سیستم خود، چیزی شبیه به جدول زیر را می‌بینند.

سپس سیستم آن‌ها این قیمت‌های bid و ask را از بهترین به بدترین لیست می‌کند. در این مثال، بهترین قیمت در بخش bid ۱.۳۰۰۰ است و بهترین قیمت در ask نیز 1.3001هست.

آیا این اعداد را شما در پلتفرم معاملاتی خود مثل metatrader4 خواهید دید؟

قطعاً خیر.

بروکر شما خیریه باز نکرده است. بروکر شما قرار نیست این لیست را تنظیم کند و به صورت مفت در اختیار شما قرار دهد.

برای جبران این تلاشی که بروکر انجام می‌دهد، آن‌ها یک نشانه ثابت و معمولاً‌ ثابت را در چارت شما نمایش می‌دهند. اگر سیاست این بروکر‌‌ها این باشد که ۱ پیپ نشانه (Markup) را جابجا کنند، عددی که شما در پلتفرم خود می‌بینید، ۱.۲۹۹۹ و ۱.۳۰۰۲ خواهدبود.

شما ۳ پیپ اسپرد را خواهید دید. ۱ پیپ اسپرد برای شما تبدیل به ۳ پیپ اسپرد می‌شود.

پس شما وقتی تصمیم می‌گیرید ۱ لات EUR/USD را در قیمت 1.3002 معامله کنید، سفارش شما از طریق بروکر شما فرستاده می‌شود و به یکی از liquididty provider  A یا‌B فرستاده می‌شود.

اگر سفارش شما تایید شود، Liquidity provider A/B یک پوزیشن شورت یا فروش به حجم ۱ لات EUR/USD در 1.3001 می‌گیرد و شما هم یک پوزیشن لانگ یا خرید ۱ لات EUR/USD در 1.3002 خواهید داشت و بروکر شما ۱ پیپ را به عنوان درآمد دریافت می‌کند.

تغییرات اعداد bid/ask دلیل اصلی این است که چرا بیشتر بروکر‌های از نوع STP دارای اسپرد متفاوت هستند. اگر اسپرد‌های liquidity provider  آن‌ها اصطلاحاً واید (wide) شود، آن‌ها نیز هیچ چاره‌ای جز واید کردن اسپرد خود ندارند.

در حالی که برخی بروکر‌های STP نیز گاهی اسپرد ثابت ارائه می‌دهند، اکثر آن‌ها اسپرد‌های متغیر دارند.

بروکر ECN چیست؟

از طرف دیگر، بروکر‌های فارکس ECN واقعی، مشتریان را با مشتریان دیگر نیز مچ می‌کنند.

این مشتریان می‌توانند بانک‌ها، تریدر‌های خرده‌فروشی، هج فاند‌ها و حتی بروکر‌های دیگر باشند. در حقیقت تمام مشارکت‌کنندگان یا مشتریان در برابر قیمت‌‌های بید و اسک همدیگر ترید می‌کنند.

ECNها نیز به مشتریان خود اجازه می‌دهند عمق بازار (Depth of Market) را ببینند. البه هر بروکری که با ایرانیان کار می‌کند این اطلاعات را نمی‌دهد.

اگر نمی‌دانید عمق بازار چیست، می‌توانم مثال بازار بورس ایران را بزنم که در سامانه آنلاین معاملات، ۲ ستون ۵ تایی از بهترین قیمت‌‌های موجود را در اختیار همه قرار می‌دهد. یعنی شما می‌توانید حجم و قیمت سفارشات موجود را ببینید.

اگر بروکری همچین امکانی در اختیار شما قرار دهد، در ازای آن کمیسیون خواهد گرفت.